Vanþróuð ríki

Lengi hefur mér verið nokkuð illa við hina almennt viðurkenndu skilgreiningu á þróuðum ríkjum og vanþróuðum löndum.  Því miður hefur þessi skipting byggst á iðnaðarframleiðslu, en slíkt brambolt er að mínu mati stórlega ofmetinn mælikvarði á það hversu háþróað samfélag er. 

Bandaríki Norður Ameríku, þar sem ég hef nú búið í um 6 vikur, eru almennt talin nokkuð háþróuð, amk telja hérlendir það sjálfir.  Ef fleiri þættir mannlífsins en iðnaðarframleiðsla væru skoðaðir þegar þroski ólíkra samfélaga væri borinn saman kæmi þetta líklega ólíkt út.  Tæland t.d. væri líklega með allra þróuðustu löndum jarðarinnar ef mælikvarðinn væri matargerðarlist almennings.  Ísland myndi væntanlega flokkast sem þróunarland, ekki sérlega langt komið en á réttri leið.

BNA held ég að væru einna neðst á listanum.  Land þar sem órotnandi plastbrauð er talið ætt, þar sem ég sé að börnum eru gefnar M&M coockies þegar þau vakna eftir miðdegislúrinn á leikskólanum og hefur alið af sér skyndibitamenningu, hlýtur að vera eitt hið aumasta á jörðinni hvað þennan menningarmælikvarða varðar.

Sem betur fer er þó hægt að nálgast lífrænt ræktaðan mat hérna en umræðan um mikilvægi mataræðis er þó óralangt frá því sem almennt gerist í Evrópu.  Bekkjarfélagi minn sem á 9 mánaða son þurfti t.d. að fá vottorð frá lækni til þess að syninum væri ekki gefnar pulsur í leikskólanum.