Umhverfisvernd í verki

Í nýlegri Íslandsheimsókn sýndi ég af mér umhverfisvernd í verki.  Í anda Andra Snæs og annarra góðra manna var fjármagni varið til þess að kaupa aðgang að náttúrunni og vernda.

Ég ætla sem sagt að líta á það sem framlag til náttúruverndar að hafa ekki fengið lax á tveimur dögum í Hítará á besta veiðitíma.  Mér finnst amk talsvert skárra að hafa ekkert veitt en að hafa veitt og sleppt.  Ég er alfarið á móti því svo kallaða sporti að veiða og sleppa, sem er að mínu mati nákvæmlega það sama og ef rjúpa væri veidd með öngli í munnvikið og dregin um heiðina í korter áður en henni væri sleppt særðri.  Hreinræktuð ill meðferð á dýrum þar.

Ómældum tíma var hins vegar varið í að horfa á alla laxana í fallegum hylnum fyrir neðan veiðihúsið og ég sannfærðist um að það sé vanmetið sóknarfæri í því að fara að skipuleggja laxaskoðun í fallegum og tærum bergvatnsám.  Fuglaskoðarar leggja gríðarmikið á sig til að sjá fugla, í hvalaskoðun borga túristar fyrir að í besta falli sjá aðeins í bak syndandi hvals.  Ef komið væri fyrir gleri og aðstöðu til að horfa á villtan lax í náttúrulegu umhverfi sínu, og fylgjast með þeim stökkva upp fossana er það örugglega jafn gaman og hvalaskoðun.