Kjarninn

Vitleysa er þetta með notkunina á orðinu vanhæfur.  Annað hvert skipti sem einhver er stimplaður vanhæfur til að fjalla um tiltekið mál virðist viðkomandi móðgast og ekki sætta sig við að teljast vanhæfur.

Misskilningurinn snýst um að ekki er í raun verið að fjalla um hversu hæfur þessi einstaklingur er, heldur hvort hann eða einhver honum tengdum hafi hagsmuna að gæta og hann geti því ekki fjallað um viðkomandi atriði á hlutlausan hátt.

Orðið hæfi miðar meira við færni eða þekkingu til að fjalla um mál og er að ég held í málskilningi flestra eitthvað allt annað hlutleysi eða hagsmunatengsl.

Legg ég því til að frekar verði rætt um að einhver sé of hagsmunatengdur heldur en vanhæfur til að fjalla um mál. 

Farðu út að leika.

Ég var að koma úr túr til NY.  Það fer víst eftir því hvernig horft er á borgina en ég er farinn að hallast að því að þessi borg sé alveg frámunalega ljót.  Hún er stórfenglegur suðupottur mannlífs, þarna eru einhverjar hæstu og tignarlegustu byggingar jarðarinnar og titrandi lífskrafturinn er heillandi, en miðað við að heimsækja Evrópskar borgir eða borgir hér vestra eins og San Fran eða Vancouver er NY stíllaus skítug samsuða. 

Ef eitthvað er verður síðan myndinn af borginni ekki betri við að keyra inn í hana, þar sem hún er að sunnan umkringd þungaiðnaðarhverfum sem eru allt annað en falleg. 

NY hefur lengi verið einn helsti staðurinn fyrir critical mass samkomur þar sem hjólreiðafólk tekur sig saman og hertekur göturnar.  Að hleypa bílaumferð inn á Manhattan er í raun tóm vitleysa og vonandi kemur að því sem fyrst að einkabílnum verði úthýst alfarið.  Þá verður Manhattan staður sem ég væri til í að búa á.